блэнагъ / бланагъэ

зап.-ад. блэнагъ  // каб. бланагъэ 

сила (къарыу / къару, кӏуачӏэ / гуащӏэ, лъэкӏы / лъэкӏ, лъэкӏыныгъэ, лъэрыхьагъ, лъэшыгъ / лъэщагъ)
мощь (кӏуачӏэ / гуащӏэ, лъэшыгъ / лъэщагъ)
отвага, смелость

источники: 25 - стр.38

## блэнагь бланагьэ